Mevcut Durum
Türkiye’de toplam nüfusun %49’u, kadınların %29’u, engelli kadınların ise %7’si iş gücüne katılmamaktadır. Engelli kadınların çifte dezavantajlı olma durumu okur-yazarlıkta da ortaya çıkmaktadır. %91 okur-yazarlık oranına sahip Türkiye’de, engelli kadınların okur-yazarlık oranı % 52’dir (Kaynak: OZİDA, 2002-TUIK, 2010).

Projenin Hedefledikleri

Ankara, İzmir ve Samsun’da;

• Her engel grubu için erişilebilir engelli hakları eğitim kiti hazırlanacak.
• 60 engelli kadın, engelli ve kadın hakları alanındaki eğitim atölyelerinden faydalanacak.
• Eğitim alan engelli kadınların düzenlenen seminerlerle toplum bilgilendirilecek.

Proje Sonuçları

• Sabancı Vakfı desteği ile projenin tanıtım broşürü hazırlandı ve basıldı. Broşür için tıklayınız.
• Uzman kişilerin desteği ile engelli kadınlara yönelik bir eğitim kiti oluşturuldu.
• Engelli alanında tecrübeli kolaylaştırıcıların desteği ile 70 engelli kadın engelli ve kadın hakları konusunda farkındalık kazandılar.
• Farkındalık geliştiren engelli kadınlar düzenledikleri faaliyetlerle çevrelerini bilgilendirdiler.
• Projeye katılan engelli kadınlar, deneyim paylaşımı için Ankara’da proje kapanış toplantısına katıldılar.

Katılımcı Görüşü

Kolaylaştırıcı "Katılımcıların eğitimlerin ilk aşamasında daha çok yakınan, şikayet eden ve durumu dramatize eden bir yaklaşımları vardı. Eğitimlerimizde, yaşadıkları sorunların temelinde ayrımcılık yattığını, yakındıkları birçok konunun aslında hak ihlali olduğunu fark etmeye başladılar. Sonrasında hak aramak, dilekçe vermek, hukuki yolları savunmak gibi yaklaşımları oluşmaya başladı."

Proje Faydalanıcısı "Bendeki en büyük değişim şu oldu: Engelliyiz ve bu şartlarda yaşıyoruz ama haklarımızın çok da farkında değilmişiz. Burada bize ait olan hakları öğrendim. Engelli ve kadın olarak iki dezavantajı bir arada barındıran insanların verdikleri mücadeleleri görünce hem çok mutlu oldum, hem de ben de bir şeyler yapmalıyım dedim. Bundan sonra engelli örgütleri ile daha yakın ilişkiler kuracağım, ben ne yapabilirim, nasıl dahil olabilirim diye bakacağım."

Proje Koordinatörü "Ankara'daki ilk eğitimize katılan ortopedik engelli bir arkadaşımız vardı. Serebral palsiliydi ve günlük işlerini yerine getiremeyecek durumdaydı. Eğitimlere ilk geldiğinde konuşmak dahi istemiyordu, bir huzursuzluk halindeydi. Fakat üçüncü günün sonunda hızlı bir değişim gösterdi ve bize şöyle bir dönüş yaptı: 'Ben üniversite okuyacağım. Ben bunu yapabilirim, çünkü bu iş beyinde ve ben engelli de olsam, sağlıklı da olsam benim bunu yapabilme hakkım var ve ben bu hakkımı kullanacağım'dedi."