Mevcut Durum
Van’da 23 Ekim ve 9 Kasım 2011 tarihlerinde meydana gelen depremler sebebiyle Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB) oranları %87’ye kadar görülebilmektedir. Gönüllü olarak sahaya gelen psikiyatrist, psikolog, sosyal hizmet uzmanı ve psikolojik danışmanlardan oluşan destek, “gönüllülük esasına dayanması” nedeniyle zaman içinde azalmış, hizmet verebilecek stabil uzmanların bulunması gittikçe zorlaşmıştır.

Projenin Hedefledikleri

• Van’da:
  • Bireysel Psikoterapi Hizmetleri verilecek.
  • Merkeze başvuran çocuk ve yetişkinlere terapi ve psikiyatrik görüşmelerle hizmet götürülecek.
  • Anne-Destek Programları uygulanacak, kadınlara yönelik okuma-yazma kursları düzenlenecek.
  • Çocuk okuma gruplarıyla 5-8 yaş arası çocuklara ulaşılacak.

Proje Sonuçları

• Halka ücretsiz hizmet veren “Van Travma Sonrası Aile Danışma Merkezi” kuruldu.
• 286 yetişkin, 204 çocuk bireysel psikoterapi hizmetlerinden faydalandı.
• 84 anne, "Anne-Destek Programları"ndan faydalandı.
• 312 kadın okuma-yazma kurslarına katıldı.
• 150 çocuk "Okuma Grupları"na katıldı.
• “Çocuk ve Yetişkinlerde Travma” konulu seminerler düzenlendi.

Katılımcı Görüşü

Proje Faydalanıcısı "İlk depremden sonra hasar tespit için gelen mühendis 'Evi onarmayın, oturulacak gibi değil, evi boşaltın' dedi. Ama ben onu dinlemedim ve evi boşaltmadım. İkinci depremde ev üstümüze yıkıldı. Çocuklarım enkazdan çıkamayacak diye çok korktum. Allah'a şükür hepsi sağ salim çıktı, ama kendimi hep suçladım. Sonra da bu konteyner kente geldik. Burada psikolojik destek aldıkça yavaş yavaş kendime geldim. Kendimi suçlamayı bıraktım. Bugün hayata daha umutlu bakıyorum."

Proje Faydalanıcısı "Biz 8 kardeştik. Maddi durum elvermiyor diye bizi okula yollamadılar. Bir tek en küçük kardeşimizi okuttular. Küçükken erkek kardeşim okula gitmeye başlayınca anneme 'Neden biz gitmiyoruz?' diye sordum. 'Seni almıyorlar' diye cevapladı. Depremden önce okuma yazmaya dair hiçbir şey bilmiyordum. Deprem olduktan sonra bu konteyner kente geldik. Burada okuma yazma kursuna katıldım. Artık tabelaları okuyabiliyorum. Geldiğim, gittiğim yeri biliyorum. Eskiden hiç bilmediğim kağıtları imzalıyordum, şimdi okuyup öyle imzalıyorum."

Eğitmen "Depremden sonra annelerin sorumluluğu daha çok arttı. Bir yandan eşleri işsiz kaldı, bir yandan çocukları ağır bir travma yaşadı. Anneler bu eğitime geldiklerinde çocuklarına bağırdıklarını, onları dinlemediklerini, onlarla göz teması kurmadıklarını söylüyorlardı. Depremden sonra annelerin sabrı tükendiği için bu durumların daha da arttığını belirttiler. Eğitimlerden sonra annelerde büyük değişimler yaşandı. Daha sabırlı oldular ve çocukları ile daha iyi iletişim kurmaya başladılar."